கடமையைச் செய்! பலன் கிடைக்கும் நூலில், தன்னார்வ அமைப்புகளின் (கட, மட)மையும் என்ற நான்காவது அத்தியாயத்தில், அனைத்து விதமான அமைப்புளும் எப்படி செயல்பட வேண்டும். ஆனால், அவை எப்படியெல்லாம் மிகக் கேவலமாக செயல்படுகின்றன என்பதைப் பற்றி எழுதி உள்ளார்.
எனவே, அமைப்பு, சங்கம், இயக்கம் என எதையும் நம்பி ஏமாறுவதற்கு முன்பாக அதனைப் படித்துக் கொண்டால், எச்சரிக்கையாக தப்பித்து விடலாம். அதில் எழுதாத ஆசிரமங்களின் இரண்டு (அ, வ)க்கிரமங்கள் குறித்து விளக்கவே இப்பதிவு.
ஆ-சிரமம் என்ற பெயரிலேயே ஆச்சரியப்படத்தக்க சிரமங்கள் இருக்கின்றன என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஆனால், மாறாக இப்போதுள்ள சாமியார்களையும், ஆசிரமங்களையும் துறவிகள் வாழும் இடம் என்று தவறாகவே கருதுகிறார்கள்.
இது தாத்தா மகாத்மா காந்தி வாழ்ந்த காலத்திலேயே இருந்திருக்கிறது. ஆகையால், துறவு என்ற சொல்லுக்கு இலக்கணமாக யாரையும் சொல்ல முடியாது. ஆகையால், எந்த சொல்லையே அகராதியில் இருந்து நீக்கி விட வேண்டுமென அவரே எழுதி உள்ளார். உண்மைதான், அறத்தின் வழியில் சிந்திப்பவர்களின் நிந்தனைகள் எல்லாம் ஒரே மாதிரியாகத்தானே இருக்கும்.
ஆம், எதைப் பற்றியும், திருவள்ளுவரை விட வேறு யார் தெளிவாக சொல்லி விட முடியும்? அதனால்தானே ஒன்றைப்படி உலகம் புரியும் என்று திருக்குறளுக்கு சிறப்புப் பெயரை தந்திருக்கிறார்கள். நாமும் ஒரு நாள் துறவிகள் தான் என்பது முதல் திருக்குறளில் துறவரம் குறித்து திருவள்ளுவர் என்னென்ன சொல்லி உள்ளார் என்பதை, உயர் வள்ளுவம் என்ற தலைப்பில் இலங்கை ஜெயராஜ் அவர்கள் தெளிவுபட விவரிப்பதை கேட்டு தெளியுங்கள்.
சில வருடங்களுக்கு முன்பு நித்தியின் காணொளி காட்சிகள் வெளியாகி பரபரப்பாக பேசப்பட்ட போது, நமக்கும் சில தகவல்கள் கிடைத்தன. இன்னும் கூட நித்தியின் பரபரப்பு குறையவில்லை.
அதாவது, ஐஏஎஸ் தேர்வு எழுத டில்லி சென்றிருந்த நான்கு பெண்கள், அங்கிருந்த நித்தியைப் பார்த்து ஆசி பெற்றால், தேர்வில் வெற்றி பெறலாம் என போனார்களாம். ஆனால், அதில் ஒருத்தி மட்டும், நித்தியின் பேச்சில் மயங்கி அங்கேயே அடிமையாகி விட்டாளாம். தேர்வை கூட எழுதவில்லையாம்.
அவள் நுனி நாக்கில் ஆங்கிலம் பேசுவாளாம். அவளை வெளிநாட்டில் இருந்து வரும் பக்தர்களிடம் பேசி பணம் வாங்குவதற்கே பயன்படுத்துகிறார்கள் என்றும், ஆறு மாதத்திற்கு ஒருமுறை வீட்டுக்கு வருவாள் என்றும், திருமணம் குறித்து பேச்சை எடுத்தாலோ அல்லது அடுத்த நாளோ கிளம்பி விடுவாள் என்றும்...
அப்படி வரும்பேதெல்லாம், நன்றாக உறங்குவாள். எழுந்ததும் கையோடு எடுத்து வந்து நித்தியின் படத்தை வைத்து பூஜை செய்து விட்டு கிளம்பி விடுவாள் என்றும், அவளை எப்படியாவது மீட்க வேண்டும் என்பதே, நம்மை தொடர்புக் கொண்ட அவளுடைய தங்கையின் கோரிக்கையாக இருந்தது.
அதில் அவளுக்கு திருமணம் முடிக்காமல், தனக்கு முடிக்க முடியாது என்ற அவளுடைய பெற்றோரின் நிலைப்பாடும், அதில் அவளுடைய கவலையும் புரிந்தது.
ஒரு குறிப்பிட்ட வயதுக்கு மேல் வைத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள். அவளே வந்து விடுவாள். அதுவரை காத்திருக்க வேண்டியதுதான் என்று சொன்னோம்.
இப்படித்தான், வேடசந்தூரை சேர்ந்த ஒருத்தி, தன் சொத்தை தம்பி அபகரித்து விட்டான் என்று அவனது அக்கா நம் நூல்களை வாங்கிப் படித்து போராடினாள்.
இவளும் இப்படித்தான் சிறு வயதில் (17 வயதில் என சொன்ன நினைவு) பேச்சில் மயங்கி ஆசிரமத்திற்கு சென்று விட்டாள். அந்தப் பருவ வயது கவர்ச்சியை பயன்படுத்தி, அவளுக்கு முக்கியப் பொறுப்புகளை எல்லாம் தந்திருக்கிறார்கள்.
அதாவது, பணக்காரர்கள் வந்தால், அவர்களுக்கு தேவையான அத்தனை உதவிகளையும் செய்து குறையில்லாமல் கவனித்துக் கொள்ள வேண்டியது பிரதான வேலை. சாதாரணமாக ஏழ்மை நிலையில் இருந்த நமக்கு இவ்வளவு பேரும், புகழும், மதிப்பும் கிடைக்கிறதே என ஒயாமல் உழைத்திருக்கிறாள்.
இப்படித்தான் நம்முடைய பருவ வயது திறனை பணக்காரர்கள் வேலை தருகிறோம் என்று பிழிந்து கொண்டு, விட்டு விடுகிறார்கள். இதற்காக நமக்கு பொறுப்பான பொறுப்புகளை வழங்கி விடுவார்கள். இதெல்லாம் நம் அறிவுக்கண்ணை மறைத்து விடுகிறது.
நமக்கு ஒரு பொறுப்பு தரப்படுகிறது என்றால், திறன் இருந்தால்தான் தரப்படும். திறன் இருந்தாலும், அதற்கேற்ற பொறுப்பு தரப்படாமல் இருப்பது வேறு விடயம். எனவே, நமக்கு ஒரு பொறுப்பு தரப்பட்டாலே, அது நம் உழைப்பை பிழியவே என்று புரிந்துக் கொள்ள வேண்டுமே தவிர, தலைகீழாக ஆட கூடாது.
ஏனெனில், நமக்கு பிறரால் தரப்படும் பொறுப்பு, எப்போது வேண்டுமானாலும் பறிக்கப்படும் அல்லது இல்லாமல் போகும். எனவே, பொறுப்பு என்பது நாமாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டுமே தவிர, பிறர் நமக்கு தருவதாக இருக்கவே கூடாது. அப்போதுதான் எந்த வித துயரமும் இல்லாமல், எப்போது வேண்டுமானாலும் பொறுப்பை ஏற்கலாம் அல்லது துறக்கலாம்.
நம் திறனில் அடிப்படையிலேயே பொறுப்பு வழங்கப்படுகிறது என்பதை உணர்ந்து விட்டால், அந்தப் பொறுப்புக்காக நாம் உழைக்கும் உழைப்பை, நம் தற்சார்பு முன்னேற்றத்துக்காக அதே பொறுப்புடன் உழைத்தால், நாம் எவ்வளவோ முன்னேறி விடுவோம்.
இதன் அடிப்படையில்தான், ‘‘நம் கடமையை ஏற்பதே நமக்கான அங்கீகாரம்! அதிகாரம்!!’’ என்ற தத்துவத்தை கடமையைச் செய்! பலன் கிடைக்கும் நூலில் முன்மொழிந்து உள்ளார், ஆசிரியர்!
ஆனால், அப்படி உழைக்க முன்வராமல், அடுத்தவர்களின் வளர்ச்சிக்காகவே உழைத்து அடிமையாக இருக்கவே பழகி விட்டோம். ஆகையால், தற்சார்பு வாழ்க்கைக்கான அடிப்படையில் இருந்தே தவறி விட்டோம்.
சரி, நாம விட்ட விசயத்துக்கு வருவோம்.
அவளது பருவ வயது வாலிபத்தை பணத்துக்காக உறிஞ்சியதும், போகப்போக அவளுக்கு கொடுக்கப்பட்ட முக்கியத்துவத்தை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைத்து இருக்கிறார்கள். அதையும் வேறு வழியின்றி பொறுத்துக் கொண்டு செய்திருக்கிறாள். இறுதியில், போகப்போக நிலைமை படுமோசம் ஆகிவிட்டது.
அதாவது இப்படி, நாமே வெளியில் போ என்று சொல்லாமல், கொடுக்கப்பட்ட கெளரவத்தை குறைத்தால், அவர்களாகவே விலகிப் போய் விடுவார்கள் என்பது நிர்வாக யுக்திகளில் மிக முக்கியமானது. இந்த நிர்வாக புத்தியில், முன்பு சாதாரண தொழிலாளியாக இருந்த நம் ஆசிரியருக்கு நிறையவே அனுபவம் உண்டு.
இதை ஐந்தாண்டுகளுக்கு பிறகு புரிந்து கொண்டவள், சுமார் இருபத்தி ஐந்து ஆண்டுகளை வெளி உலகமே தெரியாத ஆசிரமத்தில் கழித்து விட்டு, சுமார் நாற்பது வயதில் வெளியே வந்தாள், போனவள் போனவள்தான்; திரும்ப வரப்போவதில்லை என்ற எண்ணத்தில் தம்பி நிலத்தை மோசடியாக அவனது பெயருக்கு எழுதி விட்டான்.
பிறகு நம் தொடர்பில் வரவில்லை என்பதால் வழக்கு என்ன ஆனது என்பதெல்லாம் தெரியவில்லை. ஆனால், வழக்கின் ஆரம்ப நிலையிலேயே நிதிபதிகளையும், அரசுப் பொய்யர்களை கதற விட்டாள்.
நம்மை தொடர்பு கொள்வதற்கு முன்பு, நிதியைத்தேடி... தேடி அலையும் வாசகர்களிடம் சிக்கியதாகவும் சொன்னதாக நினைவு.
அவளது நல்ல நேரமோ, ஆசிரமத்தில் செய்த புண்ணியமோ அந்த வயதில் நல்லதொரு ஆண் கணவனாக கிடைத்து விட்டான். குழந்தை ஒன்றும் உண்டு என சொன்னதாக நினைவு. நித்தியிடம் சேர்ந்தவளும் இப்படி ஆகி இருக்கமாட்டாள் என்பது என்ன நிச்சயம்?
எனவே, புரியாத வயதில் புத்தி கெட்டுப்போய், பெண் பிள்ளைகள் யாராவது இப்படி விரும்பி போனாலோ அல்லது பெற்றோர்களே விரும்பி விட முயற்சித்தாலோ, எச்சரிக்கை செய்யுங்கள் என்பதற்காகவே இந்த பதிவை எழுதினோம்.
பகிர்ந்து கொள்ள
வாசகர்களின் கவனத்திற்கு...
இதுபோன்ற இணையப் பக்கங்களில், ஒருவரின் பெயரில் யார் வேண்டுமானாலும் பின்னூட்ட முடியும். இதனை தடுக்கவே இங்கு பதிவிடுபவர்களின் மின்னஞ்சல் முகவரியை கேட்டுள்ளோம்.
இக்கட்டுரையின் கருத்துக்கு மாறான கருத்தை, பின்னூட்டமாக இடுவதாக இருந்தால், அதற்கான அடிப்படை ஆதாரங்களைச் சுட்டிக் காட்டியே பதிவிட கோருகிறோம். அப்போதுதான், உங்களது கருத்துக்கு மதிப்பளித்து, இப்பதிவு குறித்த கருத்துக்களை சீர்தூக்கிப் பார்த்து சீராய்வு செய்ய முடியும்.
சமூகம் இதுபோன்ற விழிப்பறிவுணர்வுகளைப் பெற வேண்டுமென நினைப்பவர்கள், இதுபற்றிய உங்களது கருத்துடன் சமூக வலைப்பக்கங்களில் பகிருங்கள்.
