பொய் வழக்கில் கைது செய்ய முயற்சித்தால், என்னென்ன செய்யனும்?!

நீதியைத்தேடி... நூல்களை வாங்குவோரில், வம்பு வழக்கு உள்ளவர்கள், சட்டத்தை அறிந்துக் கொள்ளும் ஆர்வத்தில் உள்ளவர்கள் என்று பல வகையினர் உண்டு. 

இதில் வம்பு வழக்கு உள்ளவர்கள், நீதியைத்தேடி... நூல்களைப் படிப்பதையே வேலையாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். மற்ற வேலைகளை எல்லாம் அதற்கேற்ற வகையில் ஒதுக்கி வைத்துவிட வேண்டும். இல்லையேல், இரண்டும் கெட்டான் என்ற நிலையில் எல்லாம் பயனற்றுப் போய் விடும். 

பொதுவாக வம்பு, வழக்கு உள்ளவர்களுக்குத்தான் சட்ட விதிகள் நன்றாக புரிய வேண்டும். ஆனால், ஏனோ சிலருக்கு அவ்வளவாக புரிவதில்லை. இவர்களுக்கே விளங்கவில்லை என்றால், கூடவே இருக்கும் குடும்பத்தாருக்கோ அல்லது நண்பர்களுக்கோ மட்டும் எப்படி விளங்கும்? இவர்களுக்கு உதவியாக அவர்களால் சட்ட விதிப்படி என்ன செய்து விடமுடியும்??

உண்மையில், பிரச்சினைக்கு உள்ளானவர்கள் சட்ட விதிகளை நன்றாகப் புரிந்துக் கொண்டு, அதுபற்றி தம்முடன் உள்ளவர்களுக்கு எடுத்துச் சொல்லும் போதுதான், அவர்களுக்கும் எளிதில் புரியும் என்பதோடு, இவர்கள் சட்டத்தில் சாதிப்பார்கள் என்று இவர்களின் மீதான நம்பிக்கை அவர்களுக்கும் அதிகரிக்கும். 

ஆனால், சில வாசகர்களைப் பற்றி நமக்கே நம்பிக்கை இல்லாத நிலை இருக்கிறது என்பதை தவிர, வேறென்ன சொல்ல முடியும்?! ஆசிரியர் நூல்களில் சொல்லாத விசயங்களையா நாம் சொல்லிவிட முடியும்??

ஆமாம், பொய் வழக்கில் கைது செய்தால், அடுத்தடுத்து என்ன செய்யனும்?! என்பது பற்றி, ‘‘கடமையைச் செய்! பலன் கிடைக்கும்’’ நூலில், நிதிபதிகளை வறுத்தெடுப்பது எப்படி? என்றத் தலைப்பில் எழுதி உள்ளார். 

ஆனால், பொய் வழக்கில் கைது செய்யப்பட்டவர்கள் யாருமே இதன்படி செயல்படவில்லை. இப்படியெல்லாம் செயல்பட ஆரம்பித்தால்தான், பொய் வழக்கில் கைது செய்வதை தடுக்க முடியும். 

இப்படித்தான் சேலம் மாவட்டத்தை சேர்ந்த ஒரு வாசகருக்கு பல்வேறு சட்டப் பிரச்சினைகள் இருப்பது போல தெரிகிறது. ஆகையால், இவர் தனக்கு சட்டம் தெரியும் என்று வெளிக்காட்ட நினைக்கிறாரே ஒழிய, சட்டத்தின் அடிப்படை விசயங்களையே அறியாமல் தான் இருக்கிறார் என்றுதான் சொல்ல வேண்டியுள்ளது. 

இதனை அவரே சட்டங்கள் சரியாக நினைவில் இருப்பதில்லை என்றும், ஒவ்வொரு முறையும் நூல்களைப் படித்தே சட்ட விதிகளை தேடிப்படிக்க வேண்டி உள்ளது என்றும் ஒப்புக் கொள்கிறார். இது எந்த அளவிற்கு சரியானது என்பதை பின்னர் நீங்களும் அறிவீர்கள். 

ஆமாம், இவருக்கு எதிராக கொடுக்கப்பட்ட புகார் மீது, சட்டப்படி முதல் தகவல் அறிக்கையைப் பதிவு செய்திருக்க வேண்டிய கேவலர்கள், அப்படி செய்யாமல், வழக்கம்போல மனு ரசீது கொடுத்து விட்டு, அதுகுறித்து விசாரிக்க இம்மாதம் 18-06-2019 அன்று விசாரணைக்கு வர வேண்டும் என்கிற அழைப்பாணையை  அடுத்த நாளான 19-06-2019 அன்று இவருக்கு சார்வு செய்ததாக சொல்கிறார். 

உடனே, இவர் என்ன செய்திருக்க வேண்டும்? நேற்று நடந்த விசாரணைக்கு இன்று அழைப்பாணை சார்பு செய்யப்படுகிறது என்பதால், ஆட்சேபனையுடன் பெற்றுக் கொள்கிறேன் என்று எழுதி கையொப்பம் இட்டிருந்தால், அழைப்பாணை செல்லாதது ஆகி இருக்கும் அல்லவா? 

ஆனால், இவரோ மிக முக்கியமாக எழுத வேண்டிய இதை எழுதாமல் வேறு எதையெதையோ எழுதி 19-06-2019 என்ற தேதியோடு கையொப்பமிட்டு உள்ளார். பின் இதுகுறித்து விரிவான கடிதம் ஒன்றையும், சட்ட விதிகளோடு சம்பந்தப்பட்ட நிதிபதிக்கு மூன்று பக்கத்திற்கு எழுதி உள்ளார். இதன் நகலை நமக்கு உட்பட வேறு பலருக்கும் குறிப்பிட்டு உள்ளார். 

ஆனால், சொல்வதை எப்படி நேர்த்தியாக, எவர் படித்தாலும் புரியும்படி சொல்ல வேண்டுமோ அப்படி சொல்லத் தெரியவில்லை. ஆனாலும், இவருக்கு நன்றாகவே சட்டம் தெரியும் என்று இருந்து விட்டோம்.

கேவலர் ஒருவர் மீண்டும் அழைப்பாணை கொண்டு வந்துள்ளோம்; வந்து பெற்றுக் கொள்ளுங்கள் என வெளியில் வேலையாக இருந்த இவரை அழைக்க (புத்திசாலித்தனமாக உலாப்பேசியில் பதிவு செய்திருக்கிறார்), இவர் வந்ததும் பலவந்தமாக கைது செய்து (புத்திசாலித்தனமாக இதனை வீடியோ எடுத்து வைத்துள்ளார்) காவல் நிலையத்துக்கு கொண்டுச் சென்று அடித்து கையெழுத்து வாங்கியப் பின் நிதிபதியிடம் கொண்டு சென்று இருக்கிறார்கள்.  

இவரின் கடிதத்தை ஏற்கெனவே பெற்ற நிதிபதி, தான் வெளியில் செல்வதாகவும், வேறு நிதிபதியிடம் கொண்டு செல்லுமாறும் கேவலர்களுக்கு சொல்ல அதன்படி அழைத்துச் சென்று உள்ளார்கள். 

அவரிடம் இவர் தன்னை அடித்தது, கட்டாயப்படுத்தி கையெழுத்து வாங்கியதைச் சொல்ல, நமக்கு ஏதோ வில்லங்கம் விலைக்கு வருகிறது என நினைத்த அவர் யாருக்கோ போன் செய்து ஏதேதோ கேட்டப்பின், குற்றச் சம்பவத்தை விவரிக்கும் வரைபடம் (மகஜர்) சரியாக இல்லை; சட்டப் பிரிவுகள் சரியாக இல்லையென்று காரணத்தை கூறி நீதிமன்ற காவலுக்கு (ரிமாண்டு) அனுப்பாமல், திங்கள் கிழமை  இரண்டு நபர்களோடு வந்து பிணை கொடுக்க வேண்டும், வெளியூர் செல்லக்கூடாது என்ற நிபந்தனையோடு விட்டு விட்டார். 

28-06-2019 இரவு இவையெல்லாம் நடந்தப்பின், கேவலர்களின் பிடியில் இருந்து வெளியே வந்த வாசகர் நல்லிரவு இரண்டு மணிக்கு இந்த தகவலை தெரிவிக்க, அனைத்து விவரங்களையும் அறிந்து அடுத்தடுத்து என்ன செய்ய வேண்டும் என்று அக்கறையோடு சொல்லத் தொடங்கியதால் அன்றைய தூக்கம் முழுவதும் கெட்டது. இதனால், அடுத்த நாள் பகல் வேலைகளும் கெட்டது.

பொதுவாக ஆசிரியரே ஆலோசனை சொல்வதில்லை என்கிற நிலையில் நாங்களும் சொல்வதில்லை. ஆனால், இவ்வாசகர் நடுவரிடம் வாதாடி சிறைக்கு செல்லாமல் வெளியே வந்ததால், சற்று ஆலோசனைகளை சொல்லி முறைப்படுத்தலாம் என்று நினைத்ததன் விளைவு. இவர் சிறைக்கு சென்று, சட்டங்களைப் படித்தால், ஒருவேளை சரியான புரிதல் கிடைத்தாலும் கிடைக்கலாம்.

ஆமாம், ஆசிரியர் சொல்வது போலவே, சிலருக்கு ஆலோசனை சொல்லும்போதுதான் அவர்களின் சட்ட அறிவுத் திறனை அறிய முடிகிறது. இல்லையெனில், வாசகர்கள் எல்லாம் சட்டத்தில் வல்லவர்கள் என்றே குருட்டாம் போக்கில் தவறாக நினைக்க வேண்டி உள்ளது. அப்படி இவ்வாசகருக்கு சொல்லப் போய்தான் கணிக்க முடிந்தது. 

வாசகர்கள் சுயமாக சிந்திக்காமல், ஈ அடிச்சான் காப்பியே அடிக்கிறார்கள் என்பதற்கு இவ்வாசகரும் நல்லதொரு உண்மை!

ஆமாம், திங்கள் அன்று ‘‘நீ நிதிபதியிடம் சொல்ல வேண்டியது நான் குற்றம் புரிந்ததற்கான முதற்கட்ட ஆதாரங்கள் இருந்தால் என்னை நீதிமன்ற காவலுக்கு தாராளமாக அனுப்புங்கள். இல்லையேல் குற்றம் புரியவில்லை என விடுவியுங்கள். 

நான் குற்றம் எதுவும் புரியாமலேயே பிணையில் செல்ல விரும்பவில்லை என்பதோடு குற்றம் புரிந்ததாக ஒப்புக்கொண்டு நீதிமன்ற காவலுக்கு ஆட்பட கையொப்பமிடவும் விரும்பவில்லை என்று குவிமுவி 2 (7) 7 இன் கீழ் பரிசீலனை மனு ஒன்றை கொடு’’ என்று சொல்லப்பட்டது.

இதில், சரியான குவிமுவி 2 (7) க்கு பதில் குவிமுவி 2 (7) 7 என தவறாக பதிவாகி விட்டது. இதெல்லாம் மிக முக்கியமான சட்ட விதிகள் என்பதால், சாதாரணமாக தெரிந்திருக்கும் என நினைத்து, தவறை சுட்டிக்காட்ட வில்லை.

ஆகையால், அப்படியே ஈ அடிச்சான் காப்பியாக குவிமுவி 2 (7) 7 இன் கீழ் மனு எழுதி அனுப்பி இருக்கார் என்றால், இவரெல்லாம் எப்படி வழக்கை சிறப்பாக நடத்துவார்? மாறாக ஏடாகூடமாக எதையாவது செய்ய, நம் வாசகர் என்ற வீண்பழி நம் சட்ட விழிப்பறிவுணர்வு மீதல்லவா விழும்??

இதுபற்றி கேட்டால், எல்லாம் அவன் செயல் தமிழ் திரைப்படத்தில், வக்கீழாக வாதாடும் வடிவேலு போல, ‘‘உங்களுக்கு தெரியாத சட்டம் ஒன்றுமில்லை; ஆகையால், எந்த சட்டம் சரியோ அதனை, நீங்களே போட்டுக்கொள்ளுங்கள் என்பாராம், நிதிபதியிடம்!’’

இதெல்லாம் நம் சட்ட விழிப்பறிவுணர்வுக்கே இழுக்கு என்பது இவ்வாசகருக்கு புரியாமல் போனது ஏனோ?!

ஆமாம், ஆசிரியரைப்போல், நாம் நீதிமன்றத்துக்கு சென்று சட்டம் பேசினால், நிதிபதிகள் அதுபற்றி தேடிப்பிடித்து படிக்க வைக்க வேண்டுமே ஒழிய, போயும் போயும் அக்கேடுகெட்ட நிதிபதிகளிடமா சட்ட விதியைக் கேட்பது... கெஞ்சுவது?

ஆசிரியர் சொல்வதுபோல, அடிப்படை சட்டங்கள் ஐந்தில் ஒன்வொன்றிலும் குறைந்தது மிக முக்கிய பத்து பிரிவுகள், விதிகள் என ஐம்பது சட்ட விதிகளை தெரிந்து வைத்திருந்தாலே, எப்படிப்பட்ட சட்டப் பிரச்சினையையும் எளிதில் சந்திக்கலாம். இவரைப் போன்ற வாசகர்கள் இதற்கே தயாரில்லை என்றால், எப்படி வாதாடி சாதிக்க முடியுமோ?

சரி, நம் மீதான புகாரின் நகல், ஆதாரச்சான்றுகளின் நகல் எதுவும் தரப்படாமல், அழைப்பாணையை மட்டும் கொடுத்தால், அதனைப் பெற்றதும், சட்டப்படி அடுத்து என்னென்ன செய்யலாம்? என்று பார்ப்போம்.

கு.வி.மு.வி 2(7) இன் கீழ் பரிசீலனை மனு ஒன்றை சம்பந்தப்பட்ட நடுவர் நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யலாம். அந்நடுவர் யார் என்று தெரியாதபோது, மாவட்ட தலைமை குற்றவியல் நடுவரிடம் தாக்கல் செய்யலாம்.

அதில், குற்றம் சாற்றப்பட்ட ஒருவருக்கு, கு.வி.மு.வி 207 இன்படி. அனைத்து ஆவணங்களையும் தந்த பிறகுதான் நிதிபதியே விசாரிக்க முடியும் என்னும் போது, கேவலர்கள் அழைப்பாணையை மட்டும் தந்து விசாரிக்க அழைப்பது சரியல்ல. ஆகையால், என் மீது கொடுக்கப்பட்ட புகார் உள்ளிட்ட அனைத்து ஆவண ஆதாரங்களை தர உத்தரவிட வேண்டும் என்ற பரிசீலனை மனுவை தாக்கல் செய்யலாம்.

இப்படி தாக்கல் செய்தால், பொய்ப் புகாரின் பேரில் கேவலர்கள் நம்மை ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் போய் விடும். இதையெல்லாம் இவ்வாசகர் உட்பட இதுவரை எந்த வாசகர்கரும் யோசித்து செய்யவில்லை என்பது வாசகர்களின் முட்டாள்தனமே அன்றி வேறென்ன? 

என் பிரச்சினைக்கு தக்கவாறு நான் யோசித்து சட்டத்தை பயன்படுத்தினேன். அப்படியே நீங்களும் உங்களது பிரச்சினைக்கு தக்கவாறு சட்டத்தைப் பயன்படுத்துங்கள் என்று தானே, ஆசிரியர் நூல்களில் சொல்லி உள்ளார்?

அப்படியும் யோசிக்கவில்லை என்றால், மனிதனாய் பிறந்ததன் பயன்தான் என்ன... உங்களுக்கும் விலங்குக்கும் உள்ள வித்தியாசம் தான் என்ன?? என்று கேள்வி எழுப்புவதை தவிர்க்க இயலவில்லை. 

சரி, இதனை இவ்வாசகர் சிந்திக்க தவறி விட்டார். இவரைப் போலவே நீங்களும் தவறி விட்டீர்கள் என வைத்துக் கொள்வோம். இது தொடர்பாகவே இனி நிதிபதியிடம் என்னென்ன கேள்விகளை கேட்கலாம் என யோசிக்க வேண்டும்.

ஆமாம், சட்ட விழிப்பறிவுணர்வுள்ள நாம் சட்டத்தை நீதிமன்றத்தில் தான் அதிகமாக பயன்படுத்த வேண்டுமே ஒழிய அதுபற்றி அறவே அறியாத முட்டாள் கேவலர்களிடம் பயன்படுத்துவது மடத்தனம் என்பதை ஆசிரியரே நூல்களில் எழுதியுள்ளதோடு அப்படித்தானே அவரும் நடந்து கொண்டுள்ளார் என்னும் போது, முட்டாள் கேவளர்களிடம் சட்டம் பேசி ஏன் நம்மை நாமே தாழ்த்திக் கொள்ளவோ அல்லது அடிபடவோ வேண்டும்?

எனவே, ‘‘கேவலர்கள் நீ தான் கொலை செய்தாய்’’ என்று ஒப்புக் கொண்டு எழுதிக்கொடு என்று கேட்டால் கூட, ‘‘ஓ, அவ்வளவுதானா...’’ என்று நகைப்பாக கேட்டு விட்டு தாராளமாக எழுதிக் கொடுக்கலாம்.

ஏனெனில், கேவலர்களின் காவலில் உள்ள ஒருவர் கொடுக்கும் வாக்குமூலம் எதுவுமே துன்புறுத்தியே வாங்கப்பட்டிருக்கும் என்று, சாட்சிய சட்டம் அனுமானிப்பதால், அது இந்திய சாட்சிய சட்ட உறுபு 26 இன்கீழ் செல்லாது என்பதை தன் அனுபவமாகவே ஆசிரியர் நூல்களில் பதிவு செய்துள்ளாரே!

நியாயந்தான் சட்டம்! என்று ஆசிரியர் முன் மொழிந்துள்ள தத்துவத்திற்கு இணங்கவே இப்படி யெல்லாம் சட்டம் நியாயமாக இருக்கும் போது, நாம் எதற்கு வீணாக கவலைப்படனும்?

ஆகையால், இனி ஒரு குற்றம் சுமத்திப்பட்ட நபராக இருக்கும்போது, கேவலர்கள் என்ன கேட்டாலும், அது காவல்துறையின் எந்த உயர்மட்ட கேவலராக இருந்தாலம் சரி... தாராளமாக எழுதிக் கொடுக்கலாம்.

ஆனால், இதையே ஒரு நிதிபதியிடம் எழுதிக் கொடுத்தால், அப்படியே செல்லுபடியாகும். ஆகையால், அதற்கான தண்டனையும் உறுதி! என்பது நினைவிருக்கட்டும். 

நாம் சட்டப்படி இப்படியெல்லாம் எழுதி வாங்கக் கூடாது; அப்படி வாங்கினாலும் செல்லாது என்று தெரியாத மடையர்களே கேவலர்கள் என்றால், உள்ளதை உள்ளபடி சொல்வது அவதூறு ஆகாது என்ற சட்டக் கருத்துக்கு இணங்க சட்டப்படியே இவர்களை கேவலர்கள் என்று விமர்சிக்காமல் வேறென்ன சொல்வது?

சரி, இனி நிதிபதியிடம் என்னென்ன கேள்விகளை சட்டப் பிரச்சினைகளாகவே எழுப்பலாம் என பார்ப்போம்.

என்னை கைது செய்து உங்களிடம் கொண்டு வந்த போதும் என்னை நீதிமன்ற காவலுக்கு ஆட்படுத்தும் அளவிற்கு மகஜர் சரியாக இல்லை; சட்டப் பிரிவுகளும் சரியில்லை என்று நீங்களே என்னை விடுவித்து உள்ள நிலையில் அவர்கள் என்னை கைது செய்தது மட்டும் எப்படி சரியாகும்?

கேவலர்கள் சமர்ப்பித்த ஆதாரங்கள் சட்டப்படி சரியில்லாதவை என தெரிந்தப்பின், கு.வி.மு.வி 167 இன்படி என் மீதான குற்றச் சாற்றுக்கு ஆதாரமில்லை என்று முற்றிலுமாக விடுவித்திருக்க வேண்டுமே ஒழிய, கேவலர்களின் சட்டக் குளறுபடிகளை சரி செய்து தருமாறும், என்னை இரு நபர் பிணையில் செல்லுமாறும் சொல்லியது எந்த சட்ட விதிப்படி சரியாகும்?

கேவலரின் அழைப்பாணையின்படி, சட்ட விரோதமாக விசாரணைக்கு செல்லவில்லை என்றால் கூட, அதற்காக இந்திய தண்டனைச் சட்டப் பிரிவு 174 இன்படி, கைது செய்ய முடியாத அக்குற்றத்துக்கு சட்ட நடவடிக்கை எடுக்க முடியுமே தவிர, அக்கேவலரே கைது செய்ய முடியுமா?

என் மீது கூறப்பட்டுள்ள குற்றச்சாற்றுக்கு சரியான ஆதாரங்கள் இருந்து, கைது செய்யத் தகுந்தது என்றால்,  முதல் தகவல் அறிக்கையைப் பதிவு செய்து என்னை நேரடியாக கைது செய்யாமல், புகார் என்ன என்பதை தெரிவிக்காமல் அழைப்பாணையை மட்டும் கொடுத்து விசாரணைக்கு அழைத்தது எந்த சட்ட விதிப்படி சரியாகும்?

இந்த விசாரணைக்கு நான் செல்லாமல் ஒத்துழைக்க மறுத்தது எந்த சட்ட விதிப்படி, பலவந்தமாக கைது செய்து, நீதிமன்ற காவலுக்கு நிறுத்த தக்க குற்றமாகும்?

ஏழு வருடத்துக்குள் சிறை தண்டனை விதிக்கத்தக்க குற்றத்துக்கு கைது செய்வதை தவிர்க்க வேண்டும் சட்ட விதி இருக்கும்போது, என்னை கைது செய்தது எப்படி சரியாகும்?

கேவலர்களின் அழைப்பாணையைப் பெற்றதும், அது குறித்து நான் உங்களுக்கு எழுதி அனுப்பிய கடிதத்தின் மீது நீங்கள் எடுத்த சட்ட நடவடிக்கை என்ன?

சட்டப்பூர்வ நடவடிக்கையை எடுத்திருக்க வேண்டிய நீங்கள் நடவடிக்கை எடுக்காததால்தானே என்னை, சட்ட விரோதமாக கைது செய்து, உங்களிடமே நீதிமன்ற காவலுக்கு கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள்?

இதற்கு சட்டப்படி யார் பொறுப்பு, நிதிபதியாகிய நீங்களா அல்லது கேவலர்களா?

என்பன போன்று பல்வேறு கேள்விகளை எல்லாம் ஆசிரியரைப் போலவே கு.வி.மு.வி 2(7) மற்றும் 395 இன்கீழ், சட்டப் பிரச்சினையை எழுப்பி உயர்நீதிமன்றத்துக்கு அனுப்பி கருத்தை கேட்டு முடிவெடுக்கும் வரை தன்னை நீதிமன்ற காவலில் வைக்கும்படியும், சட்டத்துக்கு விரோதமாக நான் பிணையில் செல்ல இயலாது என்றும் துணிந்து சொல்லலாம்.

நான் ஏழுப்பியள்ள கேள்விகள் எல்லாம் சட்ட விதிப்படி சரியே என என்னை விடுவித்தால், கு.வி.மு.வி 340 இன்படி, என் மீது பொய் வழக்குப் போட்டு, நீதி நிர்வாகத்தைப் பாதிக்கச் செய்த கேவலர்கள் மீது சட்ட விதிகளின்படி நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டுமெனவும் சொல்லலாம்.

இப்படி சொன்னாலே, வழக்குப் பதிவு செய்த கேவலர்களுக்கும், நடுவருக்கும் பீதியில் பேதியாகி விடும். இதெல்லாம் ஒன்றும் புதிதல்ல; ஏற்கெனவே நம் ஆசிரியர் திரு. வாரண்ட் பாலா அவர்கள் நூல்களில், தன் அனுபவமாகவே சொல்லி உள்ளது தான். 

அதை ‘‘அப்படியே ஈ அடிச்சான் காப்பியடிக்க முடியவில்லை என்று சொல்லும் இவரைப் போன்ற வாசகர்களுக்கு, இதையாவது ஈ அடிச்சான் காப்பியடிக்க முடிகிறதா?’’ என்று பார்ப்போம் என்பதை தவிர வேறென்ன சொல்ல முடியும்?

குறிப்பு: இதுபோன்ற கேவலர்கள் மீது, வாசகர்கள் மனித உரிமை சட்டப்பிரிவு 30 இன்கீழ், மாவட்ட அமர்வு நீதிமன்றங்களில் குற்றவியல் வழக்கை தொடுத்து, குற்றத்தை நிரூபித்து சிறையில் தள்ளி வேலையை காலி செய்ய வேண்டும்; வெளியில் வந்ததும் பிச்சை எடுக்க வைக்க வேண்டும்.  

மிக முக்கிய குறிப்பு: இந்த கட்டுரையை எழுதி வெளியிட்டு படித்தப் பிறகு, இவ்வாசகர் தனது தரப்பை விளக்கும் பொருட்டு மூன்று ஆடியோக்களை அனுப்பி இருந்தார்.

அதில் இவர் கொடுத்த பணத்தை வாங்குவது தொடர்பாக ஒரு அடுக்குமாடி குடியிருப்புக்கு சென்று பேசுகிறார். அடிப்படை சட்ட அறிவில்லாத இவர் அவர்களிடம் தன்னை சட்ட ஆராய்ச்சியாளர் என்று வேறு இரண்டு மூன்று இடங்களில் சொல்லிக் கொள்கிறார். 

ஏற்கெனவே நம் இருபாலின வாசகத் தறுதலைகள் சிலர் சட்ட ஆராய்ச்சியாளர்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டு, பொய்யர்களுக்கு வழக்குப் பிடித்து தரும் புரோக்கர்களாகவும், பொய்யர்களின் கமிஷனுக்கு விற்றுத் தரும் விற்பனையார்களாகவும்.., 

பிரச்சினைக்கு உரிய சொத்தை எனது பெயருக்கு எழுதி கொடு. அச்சொத்துப் பிரச்சினையை தீர்த்து தருகிறேன் என்றும் கூறி, அச்சொத்தை அபகரிக்க அவர்களை அடித்து உதைப்பவர்களாகவும், நிலத்தைப் பறிக்க பொய்யர்களை கொண்டு வழக்கு  நடத்தும் கயவர்களாகவும்..,

சட்டத்துக்குப் புறம்பாக செயல்பட்டு சிக்கும் அய்யோக்கிய அரசூழியர்களை கொண்டு தங்களுக்கு தேவையான காரியங்களை சட்ட விரோதமாக செய்துக் கொள்ளும் கூட்டுக்களவாணிகளாகவும்..,

ஆலோசனை கேட்டு நாடும் ஆதரவற்ற இளம் பெண்களை வைத்து குடும்பம் நடத்தி விட்டு, பின் கருக்கலைப்பு செய்து கைவிட்டு விடும், மீறினால் மிரட்டல் விடுக்கும் கூட்டுக் களவாணிகளாகவும்..,

சிறைக்கு சென்றால் கூட, அங்குள்ள கைதிகளை நட்பு பிடித்து வெளியில் வந்தப்பின், அவர்களது வசிப்பிடம் சென்று, அவர்களது உறவினர்களிடம் சட்ட ஆராய்ச்சியாளராக சிறைக்கு சென்றிருந்தது போது விபரம் அறிந்ததாகவும், உதவுவதாகவும் கூறி பணப் பறிப்பு, பொருள் அபகரிப்பு ஆகிய வேலைகளில் ஈடுபடுகிறார்கள். இதனை தேனி மாவட்டத்தை சேர்ந்த ஒரு பெண் வாசகியே செய்தாள்.

ஆகையால், ஆசிரியரைப் போல, வேறு யாராவது சட்ட ஆராய்ச்சியாளர்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டால், அவர்களிடம் மிகுந்த எச்சரிக்கையாக இருங்கள்; ஏமாந்தப் பின் புலம்பிப் பயனில்லை என்பதை, நம் ஆசிரியரே, ‘‘மநு வரையுங்கலை!’’ நூலில் எழுதி எச்சரித்து உள்ளார் என்பதையும் நினைவு படுத்திக் கொள்ளுங்கள். 

ஆமாம், அரைகுறை ஊழியர்கள், அரசூழியர்கள் கேவலர்கள், வக்கீழ்கள், நிதிபதிகள் போலவே நம் வாசகர்களைப் பற்றியும் எடுத்துரைத்து எச்சரிக்க வேண்டியதும் கடமையே என்பதால்தான், ஆசிரியர் நூல்களிலேயே எச்சரித்து உள்ளார். அப்படியே இங்கும் எச்சரிக்கப்படுகிறது.

இறுதியாக நம் வாசகர்கள் என்று நம்பி, நீங்கள் யாரிடமாவது ஏமாந்தால், உறுதியாக அதற்கு ஆசிரியரோ அல்லது நாங்களோ எவ்விதத்திலும் பொறுப்பல்ல!

பிற்சேர்க்கை நாள் 03-07-2019

குற்ற விசாரணை முறை விதி 167(2) இன்படி, ஒருவரை கைது செய்த கேவலர்கள், அவரை நீதிமன்ற காவலில் அடைப்பதற்காக நிதிபதியின் முன் முன்னிலைப் படுத்தும்போது, அந்த நபர் குற்றம் புரிந்ததற்கான போதிய முகாந்திரம் இருந்தால் மட்டுமே அதனை ஏற்று நீதிமன்ற காவலில் வைக்க கையெழுத்திட வேண்டும். இல்லையேல், மேலே நம் வாசகரை விட்டது போல அங்கேயே விட்டுவிட வேண்டும். 

மேலும், இன்ன காரணத்துக்காகவே சிறையில் வைக்க கையெழுத்திட்டு உள்ளேன் என்பதை, அந்த நபருக்கும் தெரிவிக்கும் விதமாக, அவரின் கையொப்பத்தையும் கட்டாயம் பெற வேண்டும். ஆனால், பெரும்பாழான மட நிதிபதிகளுக்கு இப்படி பெற வேண்டும் என்பதே கூட தெரிவதில்லை. 

ஆகையால், போதிய சட்ட விழிப்பறிவுணர்வைப் பெற்று நீங்களே எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும். 

இல்லையெனில், புகார் கொடுத்தவரை கூட, சிறையில் அடைக்க வேண்டிய குற்றம் புரிந்த கைதி என நினைத்து சிறையில் வைத்து விடுவார்கள், மட நிதிபதிகள்! இப்படிப்பட்ட கூத்துக் கொடுமைகள் எல்லாம் நம் முட்டாள் நிதிபதிகளால் அரங்கேற்றப்பட்டு உள்ளதையும் பாருங்கள்!! 

இதில் உயர்நீதிமன்ற நிதிபதிகளின் விசாரணையில் கூட, தன் மீதான குற்றத்தை, ‘‘தன் பெயருக்கும் குணத்திற்கும் சற்றும் சம்பந்தம் இல்லாத குற்றம் புரிந்த நிதிபதி குணவதி ஒப்புக் கொள்ளவில்லை’’ என்பது, மிகவும் கவனிக்க வேண்டியதாகும். 

Read More

பகிர்ந்து கொள்ள

வாசகர்களின் கவனத்திற்கு...

இதுபோன்ற இணையப் பக்கங்களில், ஒருவரின் பெயரில் யார் வேண்டுமானாலும் பின்னூட்ட முடியும். இதனை தடுக்கவே இங்கு பதிவிடுபவர்களின் மின்னஞ்சல் முகவரியை கேட்டுள்ளோம்.

இக்கட்டுரையின் கருத்துக்கு மாறான கருத்தை, பின்னூட்டமாக இடுவதாக இருந்தால், அதற்கான அடிப்படை ஆதாரங்களைச் சுட்டிக் காட்டியே பதிவிட கோருகிறோம். அப்போதுதான், உங்களது கருத்துக்கு மதிப்பளித்து, இப்பதிவு குறித்த கருத்துக்களை சீர்தூக்கிப் பார்த்து சீராய்வு செய்ய முடியும்.

சமூகம் இதுபோன்ற விழிப்பறிவுணர்வுகளைப் பெற வேண்டுமென நினைப்பவர்கள், இதுபற்றிய உங்களது கருத்துடன் சமூக வலைப்பக்கங்களில் பகிருங்கள்.

மறு விசாரணைக்கு அழைப்பதை மறுக்க முடியாது

கடந்த வாரம் வெளியான இந்த செய்தி குறித்து, வாசகர்கள் எந்த அளவிற்கு சட்ட விதிப்படி சிந்திக்கிறார்கள் என்பதை அறிய, அவர்களின் கருத்தை கேட்டிருந்தோம். 

கருத்து சொன்ன பலரும், உயர்நீதிமன்ற நிதிபதியின் கருத்து சரியாகத்தான் இருக்கிறது என்றும், நாம் கேள்வி எழுப்பியதாலேயே நிச்சயம் தவறு இருக்கவே செய்யும் என்ற நம்பிக்கையில், தவறாகத்தான் இருக்கும் என்ற கருத்தைப் பதிவு செய்திருந்தாலும்...

யாருமே எந்த விதத்தில் சரி என்றோ அல்லது தவறு என்றோ சட்ட விதிப்படி விளக்கம் அளிக்கவில்லை என்பதன் மூலம், வாசகர்கள் சட்ட விழிப்பறிவுணர்வில் எந்த அளவிற்கு புலமையோடு இருக்கிறார்கள் என்பதையும் அறிய முடிந்தது! 

இதுபோன்றதொரு சட்டப் பிரச்சினைகள் அவர்களுக்கு வந்தால், பொய்யர்களுக்கு தெரியும் என பொய்யர்களிடம் போவார்களோ...! அல்லது வேறென்ன செய்வார்களோ...??? தெரியவில்லை.

நம் சமூகத்திற்கான சட்ட ஆராய்ச்சியாளராக நம் ஆசிரியர் திரு. வாரண்ட் பாலா அவர்கள் மிக மிக எளிதாக புரியும் விதத்தில் சட்ட விதிகளை விளக்கியும் கூட, இதபோன்ற கேள்விகளுக்கு வாசகர்கள் சிந்திக்காமல் இருக்கிறார்கள் என்றால், இந்த வாசகர்கள் நம் சமூகத்திற்காக என்ன கடமையை செய்வார்கள்? என்ற நியாயமான கேள்வியும் எழுகிறது.

சரி நம்ம விசயத்துக்கு வருவோம்.

பொதுவாக ஒருவர் சொல்லும் கருத்தை கேட்கும் போது, அந்த நேரத்தில் அது மிகவும் சரியே என்றுதான் எண்ணத் தோன்றும். ஏனெனில், அப்போது அதுபற்றி சிந்திக்க நமக்கு போதிய நேரம் இருப்பதில்லை. 

பின் ஓய்வு நேரம் இருக்கும்போது சிந்தித்தால், அதிலுள்ள உண்மையும், பொய்யும் ஓரளவுக்கேனும் விளங்கி விடும். இதனை அடிப்படையாக கொண்டு மேன்மேலும் சிந்தித்தோ அல்லது சம்பந்தப்பட்ட நபரிடம் கேள்வி எழுப்பியோ கிடைக்கும் பதிலின் மூலம் முடிவுக்கு வர முடியும். 

இது பொதுவான இலக்கணமே ஒழிய, எல்லாவற்றுக்கும் பொருந்தி விடாது. சங்கதிக்கு தக்கபடி மாறும்.  

ஆமாம், இதையே ஒரு தீர்ப்பு பற்றி சிந்திக்க வேண்டும் என்றால், முதலில் அந்த தீர்ப்பில் சொல்லப்பட்டுள்ள சட்ட சங்கதிகள் நமக்கு அத்துபடியா என்பதில், போதிய தெளிவு இருக்க வேண்டுமே ஒழிய, போதை தெளிவில் இருக்கவே கூடாது. ஆகையால், முதலில் அதில் தெளிவைப் பெற வேண்டும். 

பின்பு தீர்ப்பில் உள்ள சங்கதிகளை அதோடு ஒப்பிட்டு பார்த்தால், நிதிபதியால் சொல்லப்பட்ட தீர்ப்பு சட்ட விதிப்படிதான் சொல்லப்பட்டு உள்ளதா... அல்லது அவரது இஷ்டப்படி சொல்லப்பட்டு உள்ளதா என்பது விளங்கி விடும். 

இதுவே, நம் ஆசிரியர் திரு. வாரண்ட் பாலா அவர்கள் சட்ட விதிப்படி தீர்ப்புகளை ஆராயும் மேன்மையான அணுகு முறை. இதோடு, சட்ட விதிகளில் உள்ள சங்கதிகள் அடிப்படை சட்டங்கள் ஐந்துக்கு எதிராக அல்லது முரண்படாமல் இருக்கிறதா... நியாயமாக இருக்கிறதா... என்பதை அறியும் திறன் ஒரளவுக்காவது வேண்டும்.

இந்த அடிப்படையில், மேற்கண்ட தீர்ப்பை கீழ்கண்ட சட்ட விதியோடு ஒப்பிட்டு சரியா... பிழையா என அறிய முற்படுவோம். குற்ற விசாரணை முறை விதிகள் 1973 இன் விதி 311 சொல்வது என்ன?

அதாவது அரசுத்தரப்பு சாட்சிகளை குறுக்கு விசாரணை செய்ய அனுமதிக்க வேண்டுமா... வேண்டாமா என்பதே இதில் நாம் தீர்வு காணப்பட வேண்டிய பிரச்சினை.

அரசுத்தரப்பு சாட்சிகள் 2012 ஆம் ஆண்டில் சாட்சியம் அளித்து உள்ளனர். அவர்களை மீண்டும் குறுக்கு விசாரணைக்கு அழைப்பது தவறு என்பது, உயர்நீதிமன்ற நிதிபதியின் கூற்று.

இதன் மூலம் நாம் தெரிந்துக் கொள்ள வேண்டியது, இது தொடர்பான வழக்கு நிலுவையில் இருக்கிறது. அதில் ஏழு ஆண்டுகள் கழித்து அரசுத்தரப்பு சாட்சிகளை மறு குறுக்கு விசாரணைக்கு அழைத்தால், அவர்களது ஞாபக மறதியில் முன்னுக்குப் பின் முரணாக சாட்சி சொல்ல நேரிடலாம் என்பது நிதிபதியின் கருத்து.

ஒருவர் சாட்சியம் அளித்து விட்டால், அதன் மீது அவரை குறுக்கு விசாரணை செய்யவும், தேவைப்பட்டால் மீண்டும் அவரை அழைத்து மறு குறுக்கு விசாரணை செய்யவும் அவரது தரப்புக்கும், எதிர்தரப்புக்கும் உரிமை உண்டு. 

மேலும் விசாரணை என்பது, புகார்தரப்பினர் சாட்சி சொல்ல ஆரம்பித்ததில் இருந்து, தங்களது வாதங்களை தொடர்வதற்கு முன்பு வரை என்பதால், அதுவரை மறு விசாரணை செய்ய உரிமையுண்டு.

ஆகையால், ‘‘குற்றம் ஏழு வருடமாக விசாரணையை முடிக்காமல் இருக்கும் கீழமை நிதிபதியுடையதே தவிர, எதிர்த்தரப்புடையது அல்ல’’ என்பதையும் நாம் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டுமே அன்றி, விலங்குபோல (உயர்நீதிமன்ற நிதிபதியைப் போல) முடிவெடுக்கக் கூடாது.

ஒரு வழக்கில் சாட்சிகளை மீண்டும் விசாரிக்க, நியாயப்படி ஒரு வாய்ப்பு மட்டுமே தரலாம். அப்படி தந்திருந்தாலும் வழக்கு விசாரணை முடிந்திருக்க வேண்டும். ஆனால், கீழமை நீதிமன்றத்தில் நடக்கும் இந்த வழக்கில் எத்தனை முறை விசாரணைக்கு அழைத்தார்கள்; எத்தனை முறை அனுமதி அளிக்கப் பட்டது என்பது தெரியவில்லை.

ஆனால், மீண்டும் மீண்டும் அழைக்க முடியாது என பத்திரிகை செய்தியில் உள்ளபடி, பலமுறை அழைக்கப்பட்டு இருந்தால், அதைத்தான் முக்கிய காரணமாக நிதிபதி சொல்லி இருக்க வேண்டும். அப்படி சொல்லாததால், ஒரு முறை கூட அழைக்கப் படவில்லை என்றே எடுத்துக் கொள்வோம்.

சட்ட விதிகளின்படி தீர்ப்புகள் தெளிவாக சொல்லப்பட வேண்டும் என்றாலும்,  நிதிபதிகளின் அபார அறிவு வறுமையின் காரணமாக அப்படி சொல்லப்படுவது இல்லை. 

ஆமாம், ஞாபக மறதியில் முன்னுக்குப் பின் முரணாக சாட்சி சொல்ல நேரிடலாம் என்பது நிதிபதியின் கருத்தும் சட்ட அறிவின்மையின் அடையாளமே!

இந்திய சாட்சிய சட்ட உறுபு 159 இன்படி, சாட்சியம் அளிக்கும் ஒருவர், ஏதாவதொரு சங்கதியைப் பற்றி நினைவுபடுத்திக் கொள்ள வேண்டி இருந்தால், அதனைப் பார்வையிட உரிமையுண்டு. சட்டம் எப்படி எல்லாம் நியாயமாக இருக்கிறது என்பதற்கு, இதுவும் நல்லதொரு உண்மை. 

ஆகவே, உயர்நீதிமன்ற நிதிபதியின் முடிவு சட்ட விதிகளின்படியும், நியாயப்படியும் தவறே என்பது, இப்போது உங்களுக்கு நன்றாகவே விளங்கி இருக்கும். 

சட்டத்தை ஆராயும் நமக்கு நன்றாக தெரியும், இதெல்லாம் பெ(ரு, று)ம் கூலிக்கு மாரடிக்கும் பொய்யர்களுக்கும், நிதிபதிகளுக்கு தெரிவதில்லை. இதனால், பாதிக்கப்படுவது மக்களும், மக்களுக்கான சமூக நீதியும்தான்!

Read More

பகிர்ந்து கொள்ள

வாசகர்களின் கவனத்திற்கு...

இதுபோன்ற இணையப் பக்கங்களில், ஒருவரின் பெயரில் யார் வேண்டுமானாலும் பின்னூட்ட முடியும். இதனை தடுக்கவே இங்கு பதிவிடுபவர்களின் மின்னஞ்சல் முகவரியை கேட்டுள்ளோம்.

இக்கட்டுரையின் கருத்துக்கு மாறான கருத்தை, பின்னூட்டமாக இடுவதாக இருந்தால், அதற்கான அடிப்படை ஆதாரங்களைச் சுட்டிக் காட்டியே பதிவிட கோருகிறோம். அப்போதுதான், உங்களது கருத்துக்கு மதிப்பளித்து, இப்பதிவு குறித்த கருத்துக்களை சீர்தூக்கிப் பார்த்து சீராய்வு செய்ய முடியும்.

சமூகம் இதுபோன்ற விழிப்பறிவுணர்வுகளைப் பெற வேண்டுமென நினைப்பவர்கள், இதுபற்றிய உங்களது கருத்துடன் சமூக வலைப்பக்கங்களில் பகிருங்கள்.

தன்னிலை விளக்கம் என்றால் என்ன?

நம் நீதியைத்தேடி... வாசகரா என்று தெரியவில்லை. ஆனால், நம்முடைய பாணியில் பள்ளி ஒன்றுக்கு சட்டப்பூர்வ தன்னிலை விளக்கம் கோரி இந்திய சாட்சிய சட்ட உறுபு 101 இன்கீழ் அறிவிப்பு ஒன்றை அனுப்பியுள்ளார். இதற்கு அப்பள்ளியின் நிர்வாகி சார்பில் ஒரு பொய்யன் பதில் அனுப்பியுள்ளான்.

அதில், அப்பள்ளி நிர்வாகியின் கையொப்பம் இல்லாததால், அது அப்பொய்யனின் பதிலாக கருதப்படுமே அன்றி, நிர்வாகியின் பதிலாக கருதப்படாது. ஆகையால், இந்திய சாட்சிய சட்டப்படி செல்லாத காகிதமே!

மேலும், இப்பொய்யன் கொடுத்துள்ள அவனது முகவரியே தவறு. அப்படி ஒரு முகவரி இல்லை என்பது இவர்களது தரப்பு குற்றச்சாட்டு.

பொதுவாக கூலிக்கு மாரடிக்கும் பொய்யர்கள் கொடுக்கும் அறிவிப்பில் சட்டப்பிரிவுகள் எதுவுமே இருக்காது. ஏனெனில் அறிவிப்பு அனுப்ப அவர்களுக்கென சட்ட விதிகள் இல்லை.

அவர்கள் வாதாடவே சட்டத் தடைகள் இருக்கும்போது அறிவிப்பு அனுப்ப எப்படி சட்டவிதி இருக்கும்? ஆனாலும் கூலிக்கு மாரடிக்கும் பொய்யர்கள் காலங் காலமாக அறிவிப்புகளை அனுப்பி பழக்கப்பட்டு விட்டதால், எதைப் பற்றியும் கவலைப்படாமல் அனுப்பவே செய்வார்கள். 

ஆகையால், நீங்கள்தான் எப்படியெல்லாம் சிந்திக்க முடியுமோ அப்படியெல்லாம் சிந்தித்து, செயல்பட வேண்டும். அப்போதுதான் எடுத்த காரியத்தை கச்சிதமாக முடிக்க முடியும். 

ஆனால், வாசகர்களோ  பெரும்பாலும் ஈயடிச்சான் காப்பியடிக்கிறார்களே ஒழிய, சுயமாக சிந்திப்பதில்லை. அப்படி சிந்தித்தால்தான், அறிவு வளரும் என்பது புரியாமல் மூளை தேய்ந்து விடும் என எண்ணுகிறார்கள் போலும்! 

சரி நம்ம விசயத்துக்கு வருவோம். 

நாம் அனுப்பும் அறிவிப்பிலே இதற்கு நேரடியாக நீதான் பதில் தரவேண்டுமே ஒழிய கூலிக்கு மாரடிக்கும் பொய்யனை வைத்து பதில் சொல்ல உரிமை இல்லை என்றும்; அப்படி அனுப்ப உரிமை இருந்தால் சரியான சட்ட விதிகளை குறிப்பிட்டே அனுப்ப வேண்டும்; இல்லையேல் அது சட்டப்படி செல்லாது என்பதால், அதன் கருத்துக்கள் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளப்பட மாட்டாது என்பதையும் சொல்லி விட வேண்டும்.

இல்லையேல், நம்மைப் போன்ற சட்ட விழிப்பறிவுணர்வு இல்லாத மாக்கள், நம்முடைய அறிவிப்பை பெற்றதும் பொய்யனை நாட, அவனோ அவனது புளுகு வேலைகளை எல்லாம் காட்டி நம் காரியத்தை குழப்பிவிட முயற்சிப்பான்.

இதுபற்றி நம்முடைய ஆசிரியர்  திரு. வாரண்ட் பாலா அவர்கள் நூல்களில் தெளிவுபட எழுதி உள்ளார். இதையெல்லாம் அப்பள்ளிக்கு அறிவிப்பு அனுப்பியவர் படிக்கவில்லை போலுள்ளது. 

ஆமாம், உண்மைக்காக இப்பொய்யன் அனுப்பியுள்ள பதிலில் இந்திய சாட்சிய சட்டப்பிரிவு 101 என்பது, ‘‘ஒருவர் சட்டப்படி நிரூபிக்க வேண்டிய சங்கதி ஆகும். ஆனால் நீங்களோ தன்னிலை விளக்கம் என்று குறிப்பிட்டுள்ளீர்கள்’’ என பதில் சொல்லி உள்ளான்.

உண்மையில், தன்னிலை விளக்கம் என்றால் உன் தரப்பு நியாயத்தை எனக்கு சொல் என்றே பொருள்! 

இப்படி விளக்கப்படுவதன் அடிப்படையில் தான் ஒருவர் தனக்கு நியாயம் இருக்கிறதா என்பதை சீர்தூக்கிப் பார்த்து அதற்கென வழக்குத் தொடுக்க முடியும்.

ஒரு வழக்கில் தன் கட்சியை நிரூபிப்பதற்காக மனுதாரரும் எதிர் மனுதாரர்கள் இதைத்தான் செய்கிறார்கள்.

மொத்தத்தில் யார் எதை சொல்கிறார்களோ அதனை அவர்களே நிரூபிக்க வேண்டும் என்பதே இந்திய சாட்சிய சட்டப்பிரிவு 101 கீழான பொருளாகும்.

ஆனால் கூலிக்கு மாரடிக்கும் பொய்யர்களோ நாம் சொல்லும் உண்மையையும் நாம்தான் நிரூபிக்க வேண்டும்; அவன் சொல்லும் பொய்யையும் நாம்தான் நிரூபிக்க வேண்டும் என சொல்வதை நடைமுறையில் பழக்கப்படுத்தி வைத்து இருக்கிறார்கள்.

இதையெல்லாம் தன் வழக்கில் தானே வாதாடுவோரே தவிடு பொடியாக்க வேண்டும். இதற்கு சட்ட விழிப்பறிவுணர்வுடன் கூடிய சமயோசித்த புத்தியும் அவசியம். 

Read More

பகிர்ந்து கொள்ள

வாசகர்களின் கவனத்திற்கு...

இதுபோன்ற இணையப் பக்கங்களில், ஒருவரின் பெயரில் யார் வேண்டுமானாலும் பின்னூட்ட முடியும். இதனை தடுக்கவே இங்கு பதிவிடுபவர்களின் மின்னஞ்சல் முகவரியை கேட்டுள்ளோம்.

இக்கட்டுரையின் கருத்துக்கு மாறான கருத்தை, பின்னூட்டமாக இடுவதாக இருந்தால், அதற்கான அடிப்படை ஆதாரங்களைச் சுட்டிக் காட்டியே பதிவிட கோருகிறோம். அப்போதுதான், உங்களது கருத்துக்கு மதிப்பளித்து, இப்பதிவு குறித்த கருத்துக்களை சீர்தூக்கிப் பார்த்து சீராய்வு செய்ய முடியும்.

சமூகம் இதுபோன்ற விழிப்பறிவுணர்வுகளைப் பெற வேண்டுமென நினைப்பவர்கள், இதுபற்றிய உங்களது கருத்துடன் சமூக வலைப்பக்கங்களில் பகிருங்கள்.